De nieuwe wijk waar Rein, Maro, Olga en Puck wonen, bestaat nog maar uit drie straten.
Niet gek dat ze voor een straatfeestje een optreden verzinnen over vier kinderen op een onbewoond eiland. Als ze op de afgraving in de buurt repeteren, ontmoeten ze een jongen uit het naburige dorp. Hij wil graag meedoen, maar hij doet wel erg geheimzinnig. Tenslotte blijkt dat hij een heel ander doel heeft dan de voorstelling. Een paar dagen voor de grote dag doet hij een belangrijke vondst!

Ze gaat naar huis om de kijker van papa te halen.
Hij ligt in de la van zijn bureau.
Het mag vast niet.
‘Voor één keertje maar?’ zegt ze tegen de la.
Dan pakt ze de zachte hoes.
Ze maakt hem vast aan haar broekriem.
Haar trui valt er mooi overheen.
Ze springt op de fiets.
Voor een half af huis dichtbij de afgraving stopt ze.
De bouwvakkers zijn al klaar met werken.
Puck perst zich door het traliehek rond het huis.
Via de steiger komt ze uit op de tweede verdieping.
Daar stelt ze de kijker scherp.
Geduldig gaat ze zitten.
Het beton is hard en koud aan haar billen.
Ze heeft geen idee hoe lang ze er al zit.
‘Een torenklok heb je hier ook al niet,’ bromt ze.
Ze zet de kijker opnieuw aan haar ogen.
Opeens ziet ze de jongen.
Hij is alleen.
—–
‘Ben jij uit het dorp?’ waagt Puck te vragen.
‘Klopt,’ zegt Sicco.
‘Ik ben de vijand.’
Puck lacht verlegen.
‘Wat was je aan het doen?’
Sicco is even stil.
Dan zegt hij: ‘Modder barsen.
Een gewoonte van boeren.
Dat snap jij toch niet.’

De vondst in het zand – Patricia Kuiper
AVI 7 – Leeservaring E
Illustraties Dorus Brekelmans
Verschenen 2005
Zwijsen
ISBN 90 276 7902 9