De ijstocht

Irene en Meili organiseren een ijstocht. Als het ijs na een nacht met strenge vorst eindelijk door de ijsmeester is goedgekeurd ontdekt Meil toch een zwakke plek in het ijs. Ze wil de ijsvereniging waarschuwen, want zo kunnen er ongelukken gebeuren. Maar Irene is het niet met haar eens…

Ze keek naar haar slapende zusjes. Armpjes wijd, rozige wangetjes, af en toe een kreuntje. Die hadden de hele dag in de sneeuw gespeeld. Meili begon bijna een hekel aan de ijstocht te krijgen. Irene en zij hadden veel minder van sneeuw en ijs kunnen genieten. De ijstocht had veel van hen gevraagd. Opeens had ze spijt dat ze niet met haar zusjes had gespeeld. Gewoon lol, gewoon pret.
De ijstocht werd in haar hoofd een gevaarlijk meerkoppig monster. De wakken waren zijn bekken. Ze deed het licht weer aan. Nou moest het ophouden. Het waren gewoon wakken. Als zij ze zag, zag iedereen ze toch morgen? De eerste schaatsers konden waarschuwen. Ze deed het licht weer uit. Zij was een kind, het was niet haar probleem.
Na een paar minuten sloegen haar gedachten weer op hol. Ze zag de eerste schaatsers voor zich. Die waren juist snel. De wakken waren niet eens afgezet! Iemand kon zo onder het ijs schuiven! En zij had geweten dat het niet goed was daar! Ze moest Lange Sjoerd waarschuwen. Ze hadden toch alles samen besproken! Maar dan zou Irene haar vermoorden, vertellen van de armband. Misschien zou Lange Sjoerd het traject morgenochtend nog controleren. Dan zou hij toch de wakken zien? Maar stel dat de wakken vannacht dichtvroren met een dun laagje ijs? Wie weet werden ze dan niet opgemerkt en dat was nog gevaarlijker.
Na nog een half uur draaien en woelen, hield Meili het niet meer uit.

De ijstocht – Patricia Kuiper
AVI 8 – groep 6 | leerjaar 4
Illustraties Marja Meijer
Verschenen 2008
Zwijsen
ISBN 978 90 276 7144 8