Première maart 2011 bij de drang

Tes bouwt door pijnlijke herinneringen hoge muren om zich heen. Zo hoeft ze met niemand te praten. Ze verbergt de wonden op haar armen. Het is uit met Stefan en haar ouders geven al hun aandacht aan haar zieke broertje Herlijn. Klasgenoten krijgen geen contact met haar. Dat leidt eerst tot pesten maar langzaam aan worden ze helpers die alles uit de kast trekken om Tes in het reine te brengen met haar gevoelens. Iedereen kan een verhaal hebben als dat van Tes. Een verhaal dat onzichtbaar verstopt zit onder de merkkleding. Lange mouwen is een verhaal over vriendschap, chantage en zoeken wie je bent. Voor en door jongeren.

Regie                    Oscar Postema
Tekst                     Patricia Kuiper
Dramaturgie          Naftalie Vader
Spel                      Jasper Aarts, Pim de Bruijn, Marit van Reems,
Sabine Karelse, Noortje van der Sluis
Vormgeving          decreef Ramon de Nennie
Kostuums             Gerda Knuivers

Tes			Steeds   weer offert mijn lichaam zich op aan mijn geest.
			Door pijn te lijden   troost het mijn nare gedachten.
			Mijn schuldige lichaam,   mijn slechte lichaam, mijn lichaam dat er niet mag zijn.
			Dat lichaam moet   gestraft!
			Want het bestat uit iets   dat mijn moeder haat.
			Mijn vader. Ik ben de   last van haar leven.
Rana			Ik ben  trots op   mijn littekens!
			Ze zijn mijn identiteit.
			Ze laten zien dat ik het   leven niet voorbij laat sloffen.
			Krassen is cool,   littekens zijn mooi man, depri is diep!