Leeuwenhart

wensite 25. Leeuwenhart-fly (2)

Première oktober 2006 bij Theater Kwark

 

website scènefoto 3 leeuwenhart 22 c. LH5Kruimel is na een langdurige ziekte gestorven. Hij gaat op zoek naar zijn broer Jonathan die tegen de verwachting in eerder dan hijzelf is doodgegaan. Hij redde Kruimel uit een brand en maakte een dodelijke val. Jonathan heeft Kruimel verteld dat wie sterft in Nangijala komt, een bijzonder land vol avontuur ver voorbij de sterren.
Een heel eigen bewerking van het gelijknamige boek van Astrid Lindgren. Als je in theater gelooft dan kan met bijna niets een hele wereld ontstaan. Als je in een leven na dit leven gelooft, dan is het er misschien ook. Jonathan en Kruimel komen zo in Nangijala en nemen van daaruit de stap naar weer een ander leven in Nangilima.

Conceptregie             Ron Vriens
Eindregie                   Vincent Wijlhuizen
Tekst                          Patricia Kuiper
Spel                           Jorick Jochims, Oscar Postema, François Vervaet
Toneelbeeld               Leo de Nijs
Kostuum                    Gerda Knuivers
Muziek en
geluidsband               Ton van Erp

eerste bedrijf scène 1
Kruimel Niets.
Niet eens een echo.
Alleen ik. Voor eeuwig?
(ziet publiek)
O gelukkig.
Hallo…
Zijn jullie ook dood?
Nee.
Ik wel namelijk.
Mijn broer, Jonathan, zei dat ik in Nangijala zou komen als ik dood ging.
Je weet wel, groene weiden, altijd zonnig, bloemen, witte duiven.
Maar dit lijkt er niet   op.
Misschien is hij wel boos   op me.
Ik had eerder dood moeten gaan omdat ik ziek was.
Maar hij, gezond en   sterk, ging eerder dood.
Door mij.
We hadden brand.
Hij redde me zo erg dat   hij er zelf aan dood is gegaan.
(kijkt om zich heen)
Misschien kom je alleen   Nangijala in als je een held bent.
Nou, dan kan ik het wel   vergeten.
Ik heb m’n halve leven in   bed liggen hoesten.
Dat is nou niet wat je   noemt….
(Matthias verschijnt)
Jonathan?
Zó lang is het toch niet   geleden dat je dood ging?
Jonathan zei dat de tijd   hier anders was, onmeetbaar.
Maar dat je hier zo snel   oud wordt, heeft hij niet gezegd.
Matthias Je moet geloven, jongen.
Je moet erin geloven.
Kruimel Dat zei Jonathan ook.
vijfde   bedrijf scène vijf
Kruimel Maar we hadden het toch   overleefd?
Jonathan Zo meteen zal ik geheel   verlamd zijn.
Kruimel Ik zal altijd bij je zijn   om je te verzorgen en te helpen.
Met alles, echt alles!
Jonathan Kruimel, zo wil ik niet   leven.
Kuimel Ik ben er toch voor je?
Jonathan Kruimel, het leven is als   een glas kristalhelder water.
Je drinkt het en bent   levenslustig. Soms ga je op zoek naar de bron
en vul je je glas bij.   Maar als je ziek of oud bent kun je de berg niet meer op.
Als je glas opraakt vul   je het maar met kraanwater.
Dan is de kwaliteit van   je leven minder, maar toch… je leeft.
Als je niet meer in staat   bent naar de kraan te lopen,
als alleen anderen dat   nog voor je kunnen. Wordt het moeilijker.
Het kristalheldere gevoel   raakt steeds verder weg.
Op een dag drink je uit   een leeg glas. Steeds weer breng je het naar je mond.
Dan wordt alles duf en   droog. Je kunt zo nog heel lang leven, maar je beleeft niet meer.
Ik wil dat niet, uit een   leeg glas drinken. Ik ga liever dood.
Kruimel Als Nangijala niet   bestaat is er wel iets anders,
heb je gezegd toen je dit   avontuur begon.
Wie weet is er nog een   leven na Nangijala met een berg
en een bron waaruit   kristalhelder water stroomt.